Tribalisme in Cryptoland
Dit column is uitgebracht op 26-02-2019
Ik ben nog steeds toerist in Cryptoland en ik begin een beetje te begrijpen hoe Christopher Columbus zich destijds gevoeld moet hebben. Ik ben al landinwaarts gegaan en heb al het onkruid gewied en probeer mijn weg te vinden op zoek naar het onbekende. Het voelt (denk ik) een beetje als het ontdekken van nieuw land. Al is er natuurlijk wel een aanzienlijk verschil in benadering. Waar families en culturen werden uitgemoord probeer ik nu om juist de cultuur te begrijpen, te respecteren en te communiceren met mensen die al jaren inwoners zijn van het nieuwe land.
Het “Crypto Landschap” bestaat namelijk uit een x aantal staten, met elk hun eigen stammen die vervolgens weer hun eigen wetten en regels hebben. De belangrijkste stam lijkt op dit moment de Bitcoin stam te zijn. Maar zelfs die heeft zich verdeeld in ‘substammen’. Zo kan je er voor kiezen om te gaan wonen bij de BTC familie (Bitcoin), de BCH familie (Bitcoin Cash) of de BSV familie (Bitcoin SV). Over de problemen die zijn ontstaan in Bitcoin stam zijn genoeg artikelen te vinden dus ik ga jullie hier dan ook niet mee vermoeien, maar het geeft wel aan dat er enorm veel passie en gedrevenheid aanwezig is in ‘Cryptoland’.
Zo zijn er mensen die zichzelf Bitcoin maximalist noemen, noemt de XRP community zichzelf ‘the Army” en probeert eigenlijk elke individuele cryptocurrency zijn eigen community te vormen. Deze verdeeldheid heeft me aan het denken gezet en heeft er voor gezorgd dat ik het paper van Satoshi nog een keer ben gaan doorlezen. Het paper beschrijft niet hoe men de wereld nog verder zou kunnen verdelen maar eerder hoe de wereld te verenigen middels een peer to peer betalingssysteem met cryptografisch bewijs.
Hier een citaat uit het Bitcoin whitepaper:
‘What is needed is an electronic payment system based on cryptographic proof instead of trust, allowing any two willing parties to transact directly with each other without the need for a trusted third party.’
Het heft in eigen handen nemen middels een peer to peer betalingssysteem lijkt op het verenigen van de peers maar anderzijds is het de bedoeling om de derde partijen uit te sluiten. Adoptie ansich is een van de voornaamste doelen maar toch wil elke community dat hun coin het uithangbord gaat zijn voor ‘Cryptoland’.
Volgens mij wil iedereen de wereld gewoon een stukje eerlijker maken maar heeft daar tegelijkertijd een eigen agenda bij. Maar hoe zorg je voor een eerlijke wereld? Dat kan je doen door er een dictatuur van te maken waarin iedereen gelijk is. Maar, van wie krijg je de orders dan om gelijk te zijn? Inderdaad. Van een iemand die bovenaan de piramide staat. Gelijkheid en eerlijkheid blijken een utopie en bestaan (blijkbaar) niet. Maargoed, je mond houden en aan het werk gaan voor ‘het grotere plan’ is hier in het westen een ‘no go’ (al lijkt dat wel de bedoeling te zijn bij sommige fulltime banen).
Wij willen onze stem laten gelden dus die mogelijkheid wordt meteen van tafel geschrapt. En terecht. Wij hebben het hier goed. Voor nu gaan we dus verder te leven in een democratie waarin wij allen mogen stemmen en mogen forken zodat wij de fundamentele waarden die wij denken nodig te hebben, kunnen creëren met een coin die staat voor de waarden die wij belangrijk achten.
Wij zijn dus vrij in onze zoektocht om een coin te kiezen die filosofisch gezien binnen onze waarden past. En mocht de coin uiteindelijk niet bij je passen, dan kan en mag je wat mij betreft altijd switchen.